Miej odwagę żyć tak, jak tego pragniesz

Życie wedle własnych zasad dla wielu ludzi wcale nie jest takie proste i oczywiste. Niby wydaje nam się, że sami decydujemy o sobie, jednakże niezwykle często nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego, że kierujemy się oczekiwaniami innych, że coś wypada lub nie wypada zrobić, itd. Boimy się wdrażać w życie swoje ideały i pragnienia w obawie przed reakcją otoczenia. Im bardziej śmiałe marzenia, tym trudniej przychodzi nam ich realizacja. Życie wedle własnych zasad wymaga odwagi i nierzadko determinacji.

Wiele tracimy w życiu, kierując się oczekiwaniami innych. Nie jest ważna akceptacja bliskich (bo to zwykle oni mają na nas największy wpływ), tylko zrozumienie naszych wewnętrznych pragnień i potrzeb. Szkoda czasu na marnowanie energii na spełnianie oczekiwań innych. Sama niestety dosyć późno zdałam sobie sprawę z tego, że niejako marnuję swoje życie, nie kierując się wyłącznie własnymi pragnieniami. Na szczęście nie jest jeszcze za późno, abym mogła coś zmienić w życiu.

Ogromne wrażenie zrobiła na mnie książka Bronnie Ware „Czego najbardziej żałują umierający”. Autorka wiodła wcześniej pozornie poukładane i szczęśliwe życie. W końcu zdecydowała się porzucić posadę w banku dla podróżowania po świecie i zdobywania nowych doświadczeń. Przez kilka lat opiekowała się osobami umierającymi. Praca w opiece paliatywnej całkowicie odmieniła jej życie.

Bronnie Ware dużo czasu spędzała z osobami na łożu śmierci, pomagając im w codziennych czynnościach i słuchając ich zwierzeń. Wszystkie doświadczenia opisała w swojej książce, która stała się później bestsellerem. Jestem  dla niej pełna podziwu, przede wszystkim, że miała odwagę zmienić swoje życie. Przeszła długą i wyboistą drogę, by w końcu odkryć siebie, poznać swoje powołanie. Wielu ludzi ze strachu niewiele robi albo całkowicie nic. Potem pozostaje im tylko narzekanie na swój los i żal, że nie próbowali.

Bierzmy przykład z Bhutańczyków, którzy są uznawani za jednych z najszczęśliwszych na świecie, bo każdego dnia rozmyślają… o śmierci. Tak, o ŚMIERCI. Snując rozważania o nieuchronnym końcu, oswajają śmierć i tym samym doceniają każdą chwilę życia doczesnego. Wszystkie problemy w obliczu śmierci bledną. Paradoksalnie myślenie o śmierci nas wzmacnia. 🙂

Zatem, jeśli czujecie, że nie żyjecie cie do końca tak jakbyście tego pragnęli, starajcie się z całych sił to zmienić, aby nie było za późno. Miejmy odwagę żyć tak jak tego pragniemy, bez poczucia winy, bez oglądania się w przeszłość, z akceptacją tego co przynosi nam los. W końcu to my sami będziemy rozliczać się ze swojego życia, a nie z oczekiwań, jakie mieli wobec nas inni.

Bądźmy wierni sobie, naszym własnym wyborom i przekonaniom, nawet jeśli spotykają się one z brakiem uznania bliskich. Ważne, aby podążać za głosem serca. Nic innego się nie liczy. Jeśli zagłuszymy swoje pragnienia i zdusimy je w sobie, prędzej czy później emocje te dojdą do głosu i spowodują, że będziemy sfrustrowani i nieszczęśliwi. Wszystkim ludziom na świecie nie dogodzimy ale przynajmniej możemy uszczęśliwić siebie samych.

Uważam, że lepiej jest żałować, że coś się zrobiło, niż że w ogóle się nawet nie spróbowało. Nie zawsze próby zrobienia albo dokonania czegoś są pomyślne, nie wszystkie decyzje jakie w życiu podejmujemy okazują się trafne, lecz są naszym doświadczeniem, czegoś nas uczą. Bo życie to nieustanna nauka.